رژیم غذایی کتوژنیک چیست؟ راهنمای جامع

 

رژیم غذایی کتوژنیک (Ketogenic diet) که به آن رژیم کتو هم گفته می‌شود، رژیمی با کربوهیدرات کم و چربی زیاد است. این نوع رژیم فواید زیادی برای سلامتی دارد. بیش از ۲۰ تحقیق علمی نشان داده است که رژیم کتوژنیک به لاغری، کاهش وزن و بهبود سلامت بدن کمک می‌کند.

از دیگر فواید رژیم کتوژنیک می‌توان به مقابله با دیابت، سرطان، صرع و آلزایمر اشاره کرد.

اگر دوست دارید بدانید رژیم کتوژنیک چیست و چگونه باید رژیم کتوژنیک بگیرید این مقاله را تا انتها بخوانید.

رژیم غذایی کتوژنیک چیست؟

همان‌طور که اشاره کردیم رژیم کتوژنیک یک رژیم غذایی با میزان بسیار کمی از کربوهیدرات و میزان زیادی چربی است که شباهت‌های زیادی با رژیم غذایی اتکینز (Atkins) و رژیم غذایی کم کربوهیدارت دارد.

این رژیم شامل کاهش شدید مصرف کربوهیدرات و مصرف چربی به جای آن است.

این کاهش در مصرف کربوهیدرات بدن شما را در نوعی شرایط متابولیکی به نام کتوزیس قرار می‌دهد.

وقتی بدن شما در این شرایط قرار می‌گیرد، برای تولید انرژی به طور موثری شروع به چربی سوزی می‌کند. بدن در این شرایط همچنین برای تولید انرژی مورد نیاز مغز، چربی‌های درون کبد را به نوعی از ترکیبات آلی به نام کتون‌ها (Ketone) تبدیل می‌کند.

رژیم کتوژنیک می‌تواند باعث کاهش قند خون و میزان انسولین در کنار افزایش سطح کتون‌ها در خون شود.

کتون‌ها فواید بسیار زیادی برای بدن دارند.

جمع بندی:
کتو نوعی رژیم غذایی با کربوهیدرات کم و چربی زیاد است که باعث کاهش قند خون و انسولین و تغییر سوخت و ساز بدن از کربوهیدرات به چربی و کتون‌ها می‌شود.

انواع رژیم غذایی کتوژنیک

• رژیم کتوژنیک استاندارد (SKD): این رژیم کربوهیدرات بسیار کم، میزان متعادلی از پروتئین و مقدار زیادی چربی دارد. این رژیم به طور دقیق‌تر شامل ۷۵ درصد چربی، ۲۰ درصد پروتئین و تنها ۵ درصد کربوهیدرات می‌شود.
• رژیم کتوژنیک دوره‌ای (CKD): این رژیم شامل دوره‌های میانی کوتاه با میزان کربوهیدرات بالاتر می‌شود. برای مثال ۵ روز رژیم غذایی کتوژنیک استاندارد و ۲ روز رژیم غذایی با کربوهیدرات بالا.
• رژیم کتوژنیک هدفمند (TKD): این رژیم به شما اجازه می‌دهد که برای ورزش به غذای خود کربوهیدرات بیشتری اضافه کنید.
• رژیم کتوژنیک با پروتئین بالا: این رژیم مانند کتوژنیک استاندارد است که فقط پروتئین بیشتری دارد. ترکیب دقیق آن ۶۰ درصد چربی، ۳۵ درصد پروتئین و ۵ درصد کربوهیدرات را شامل می‌شود.

در این بین رژیم غذایی کتوژنیک استاندارد و کتوژنیک پروتئین بالا به صورت گسترده مورد بررسی قرار گرفته‌اند. رژیم کتوژنیک دوره‌ای و هدفمند، رژیم‌های حرفه‌ای‌تری هستند که فقط بدن‌سازان و ورزش‌کاران از آن‌ها استفاده می‌کنند.

اطلاعاتی که در این مقاله در اختیار شما قرار می‌دهیم بیشتر رژیم کتوژنیک استاندارد را شامل می‌شود.

جمع‌بندی:
چند نوع مختلف از رژیم غذایی کتوژنیک وجود دارد.

روی رژیم کتوژنیک استاندارد بیش از انواع دیگر تحقیق و بررسی انجام شده و این نوع بیشتر توصیه می‌شود.

کاهش وزن با رژیم غذایی کتوژنیک

رژیم کتوژنیک راه حل خوبی برای کاهش وزن و لاغری است که خطر کمتری نسبت به بسیاری از رژیم‌های لاغری دیگر دارد.

تحقیقات نشان داده که این رژیم غذایی در واقع بهتر از رژیم‌های رایج کم کالری است.

علاوه بر این، شما مجبور نیستید مدام کالری شماری کنید.

یکی از تحقیقات نشان داده است افراد در رژیم کتوژنیک ۲.۲ برابر بیشتر از کسانی وزن کم می‌کنند که رژیم غذایی کم کالری با چربی کم می‌گیرند و علاوه بر این میزان تری‌گلیسرید و کلسترول HDL (کلسترول خوب) آن‌ها نیز بهبود پیدا می‌کند.

در تحقیق دیگری به این نتیجه رسیدند که افراد با رژیم کتوژنیک ۳ برابر بیشتر از رژیم‌های توصیه‌شده برای افراد دیابتی کاهش وزن داشتند.

دلایل زیادی برای بهتر بودن رژیم غذایی کتوژنیک نسبت به رژیم‌هایی با محدودیت چربی وجود دارد؛ دلایلی از جمله افزایش مصرف پروتئین برای بهره‌مندی بیشتر از فواید آن، در کنار افزایش کتون‌ها، کاهش فشار خون و تنظیم انسولین.

جمع‌بندی:
رژیم کتوژنیک به شما کمک می‌کند که نسبت به رژیم غذایی کم چرب، وزن بیشتری کم و گرسنگی کمتری تحمل کنید.

رژیم غذایی کتوژنیک برای دیابتی‌ها و افراد مستعد به دیابت

افراد دیابتی دچار تغییر در فرایند متابولیسم، افزایش قند خون و عملکرد ضعیف انسولین می‌شوند.

رژیم کتوژنیک کمک می‌کند چربی‌های اضافه را که ارتباط زیادی با ابتلا به دیابت نوع ۲، پیش‌دیابت و سندرم متابولیک دارد بسوزانید.

تحقیقات نشان داده رژیم کتوژنیک باعث بهبود حساسیت به انسولین تا ۷۵ درصد می‌شود.

در تحقیقاتی که روی بیماران دارای دیابت نوع ۲ انجام شد، به این نتیجه رسیدند که ۷ بیمار از ۲۱ بیمار شرکت کننده، بعد از رژیم قادر بودند مصرف داروهای دیابت خود را متوقف کنند.

در تحقیق دیگری گروهی از افراد که رژیم کتوژنیک داشتند ۱۱.۱ کیلوگرم و افراد گروهی که رژیم غذایی با کربوهیدرات بالا داشتند ۶.۹ کیلوگرم وزن کم کردند. این مزیت رژیم غذایی کتوژنیک، با توجه به رابطه بین دیابت نوع ۲ و وزن افراد، مزیت مهمی است. علاوه بر این ۹۵.۲ درصد افراد گروه کتوژنیک قادر به قطع یا کاهش دوز مصرف داروهای دیابت بودند و این میزان در افراد گروه کربوهیدرات بالا، ۶۲ درصد بود.

جمع‌بندی:

رژیم کتوژنیک می‌تواند باعث تقویت حساسیت بدن نسبت به انسولین شود؛ حساسیت بیشتر به انسولین باعث ‌می‌شود بدن برای پایین آوردن میزان گلوکز قند به میزان کمتری انسولین احتیاج داشته باشد.

این ویژگی فواید زیادی برای افراد دارای دیابت نوع ۲ و افراد مستعد دیابت دارد.

فواید دیگر رژیم غذایی کتوژنیک برای سلامتی

این رژیم غذایی در اصل به عنوان ابزاری برای درمان بیماری‌های عصبی مانند صرع طراحی شده بود.

اما تحقیقات جدید نشان می‌دهند که رژیم غذایی کتو برای گستره بیشتری از بیماری‌ها و شرایط سلامتی مفید است که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• بیماری‌های قلبی: با بهبود میزان چربی بدن، کلسترول خوب HDL، فشار خون و قند خون، به داشتن قلب سالم کمک می‌کند.
• سرطان: این رژیم در حال حاضر برای درمان انواع مختلف سرطان و کاهش سرعت رشد تومور استفاده می‌شود.
• بیماری آلزایمر: رژیم کتو ممکن است در کاهش علائم آلزایمر و کاهش سرعت بیماری موثر باشد.
• بیماری صرع: تحقیقات نشان داده است که رژیم کتوژنیک می‌تواند به میزان زیادی تشنج را در کودکان مبتلا به صرع کاهش دهد.
• بیماری پارکینسون: یکی از تحقیقات نشان داده است این رژیم به کاهش علائم بیماری پارکینسون کمک می‌کند.
• سندرم تخمدان پلی‌کیستیک: رژیم غذایی کتوژنیک به کاهش میزان انسولین کمک می‌کند که می‌تواند نقش مهمی در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک داشته باشد.
• آسیب‌های مغزی: تحقیقات روی حیوانات نشان داده است این رژیم غذایی می‌تواند جراحت‌های مغز را کاهش دهد و بعد از جراحی مغز روند بهبود را سریع‌تر کند.
• آکنه و جوش صورت: کاهش میزان انسولین و مصرف کمتر شکر و غذاهای فراوری شده در این رژیم می‌تواند به بهبود جوش صورت و درمان آکنه کمک کند.

با این وجود به یاد داشته باشید که نتایج تحقیقات در بسیاری از این زمینه‌ها هنوز کاملا قطعی نیستند.

جمع‌‌بندی:
رژیم کتوژنیک می‌تواند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد؛ خصوصا در بیماری‌هایی که با فرایند متابولیک، سیستم عصبی یا انسولین مرتبط هستند.

غذاهایی که نباید مصرف کنید

مصرف هر غذایی که میزان زیادی کربوهیدرات داشته باشد باید محدود شود.

در اینجا لیستی از غذاهایی که مصرف آن‌ها در رژیم غذایی کتوژنیک باید محدود یا حذف شود آورده‌ایم.

• خوردنی‌های قندی: مثل نوشابه، آبمیوه، اسموتی، کیک، بستنی و شکلات.
• غلات یا نشاسته: مثل محصولات بر پایه گندم، برنج، ماکارونی و سریال صبحانه.
• میوه: تمام میوه‌ها به جز مقادیر کمی از خانواده توت‌ها مثل توت فرنگی.
• حبوبات: مثل نخودفرنگی، لوبیا، عدس و نخود.
• سبزیجات ریشه‌ای: مثل سیب‌زمینی، سیب‌زمینی شیرین و هویج.
• محصولات کم چرب یا رژیمی: این محصولات معمولا به شدت فرآوری شده هستند و میزان زیادی کربوهیدرات در خود دارند.
• بعضی طعم‌دهنده‌ها و سس‌ها: این محصولات معمولا مملو از شکر و چربی‌های ناسالم هستند.
• چربی‌های ناسالم: مصرف محصولاتی مانند روغن‌های گیاهی تصفیه شده و مایونز باید محدود شود.
• خوراکی‌های بدون قند و رژیمی: این محصولات اغلب میزان زیادی الکل قند دارند که در برخی مواقع می‌تواند تاثیر منفی روی میزان کتون‌ها داشته باشد. این محصولات همچنین معمولا به شدت فرآوری شده هستند.

جمع‌بندی:
از مصرف غذاها و خوراکی‌هایی با پایه کربوهیدرات مانند غلات، شکر، حبوبات، برنج، سیب‌زمینی، شکلات، آب میوه و حتی میوه‌ها خودداری کنید.

غذاهایی که باید مصرف کنید

در اینجا لیستی از خوراکی‌هایی که باید حجم اصلی وعده‌‌های غذایی شما را تشکیل دهند را تهیه کرده‌ایم.

• گوشت: مثل گوشت قرمز، استیک، بیکن، مرغ و بوقلمون.
• ماهی‌های چرب: مثل سالمون، تن، قزل‌آلا و ماهی خال‌خالی.
• تخم مرغ: تخم مرغ‌های کامل محل یا غنی شده با امگا ۳ بهترند.
• کره و خامه: در صورت امکان کره و خامه محلی.
• پنیر: پنیر فرآوری نشده مثل پنیر بز، چدار، خامه‌ای، موزرلا یا بلوچیز.
• مغزها و دانه‌ها: مثل بادام، گردو، تخم کدو، دانه چیا و بذر کتان.
• روغن‌های سالم: مثل روغن زیتون، روغن نارگیل و روغن آووکادو فرابکر طبیعی.
• آووکادو: میوه آووکادو کامل یا سس آووکادوی تازه.
• سبزیجات کم کربوهیدرات: مثل اکثر سبزیجات سبز، گوجه فرنگی، پیاز و فلفل‌ها.
• ادویه‌جات: می‌توانید از نمک، فلفل، ادویه‌جات و انواع سبزیجات خشک رایج استفاده کنید.

جمع‌بندی:
حجم بیشتری از غذای خود را بر پایه غذاهایی مانند گوشت، ماهی، تخم مرغ، کره، مغزها، روغن‌های سالم و سبزیجات کم کربوهیدرات قرار دهید.

نمونه رژیم غذایی کتوژنیک برای لاغری و سلامتی

برای این که به شما در شروع رژیم کتوژنیک کمک کنیم، نمونه برنامه غذایی رژیم کتوژنیک برای یک هفته را ارائه می‌کنیم.

شنبه

• صبحانه: بیکن، تخم مرغ و گوجه.
• ناهار: سالا مرغ با روغن زیتون و پنیر فتا.
• شام: ماهی قزل آلا با مارچوبه پخته شده در کره.

یکشنبه

• صبحانه: تخم مرغ، گوجه فرنگی، پنیر بز و ریحان.
• ناهار: شیک شیر بادام، کره بادام زمینی، پودر کاکائو و استیویا.
• شام: کوفته قلقلی، پنیر چدار و سبزیجات.

دوشنبه

• صبحانه: شیک مناسب برای رژیم کتوژنیک (مثل شیک کره بادام زمینی یا توت فرنگی).
• ناهار: سالاد میگو با روغن زیتون و آووکادو.
• شام: گوشت با پنیر پارمزان، بروکلی و سالاد.

سه‌شنبه

• صبحانه: املت با آووکادو، سالسا، فلفل، پیاز و ادویه.
• ناهار: مقداری آجیل و ساقه کرفس با گواکاموله و سالسا.
• شام: مرغ مزه‌دار شده با سس پستو و پنیر خامه‌ای همراه با سبزیجات.

چهارشنبه

• صبحانه: ماست بدون قند با کره بادام زمینی، پودر کاکائو و استیویا.
• ناهار: گوشت تفت داده شده در روغن نارگیل با سبزیجات.
• شام: برگر فاقد غلات با بیکن، تخم مرغ و پنیر.

پنجشنبه

• صبحانه: املت ژامبون و پنیر با سبزیجات.
• ناهار: تکه‌های ژامبون و پنیر همراه با مغزها.
• شام: ماهی سفید، تخم مرغ و اسفناج پخته شده در روغن نارگیل.

جمعه

• صبحانه: تخم مرغ نیمرو با بیکن و قارچ.
• ناهار: برگر با سالسا، پنیر و گواکاموله.
• شام: استیک و تخم مرغ با یک نوع سالاد.

تلاش کنید در طولانی مدت از انواع مختلف سبزی و گوشت استفاده کنید تا از مواد مغذی و فواید همه آن‌ها برای سلامتی بهره‌مند شوید.

جمع‌بندی:
در رژیم کتوژنیک می‌توانید وعده‌های متنوع، مغذی و خوشمزه‌ای برای خود تدارک ببینید.

میان‌ وعده‌های سالم کتوژنیک

اگر بین هر وعده احساس گرسنگی کردید می‌توانید از این خوراکی‌های سالم سازگار با رژیم کتوژنیک استفاده کنید.

• گوشت یا ماهی پرچرب
• چند برش پنیر
• یک مشت آجیل یا دانه‌های مغذی
• پنیر و زیتون
• یک یا دو عدد تخم مرغ آب‌پز
• شکلات تلخ ۹۰ درصد
• شیک کم کربوهیدرات با شیر بادام، پودر کاکائو، کره بادام زمینی، پسته، فندق یا هر مغز دیگر
• ترکیبی از ماست پرچرب با مغزها یا دانه‌ها
• توت فرنگی و خامه
• کرفس با سس سالسا و گواکاموله (یک سس مکزیکی بر پایه آووکادو)
• اندکی از باقیمانده وعده‌های اصلی

جمع‌بندی:
از گوشت، پنیر، زیتون، تخم‌مرغ آب‌پز، مغزها و شکلات تلخ می‌توانید به عنوان میان‌وعده‌های مناسب برای رژیم کتوژنیک استفاده کنید.

عوارض رژیم غذایی کتوژنیک چیست و چگونه می‌توان آن‌ها را به حداقل رساند

با این که این رژیم غذایی برای افراد سالم مشکی ایجاد نمی‌کند، اما ممکن است در برخی موارد عوارضی به دنبال داشته باشد.

این عوارض به کتو فلو (Keto Flu) یا آنفولانزای کتو شهرت دارند که معمولا چند روز بیشتر طول نمی‌کشند.

علائم این عارضه شامل کاهش سطح انرژی و ضعف در عملکرد مغز، اختلالات خواب، افزایش اشتها، مشکلات گوارشی و عدم توانایی در ورزش است.

برای به حداقل رساندن احتمال بروز این عارضه می‌توانید قبل از قطع کردن کامل کربوهیدرات چند هفته اول را با رژیم کم کربوهیدرات معمولی شروع کنید. این روش می‌تواند به بدن‌تان یاد بدهد که برای تولید انرژی باید چربی بیشتری بسوزاند.

رژیم کتوژنیک همچنین می‌تواند تعادل آب و مواد معدنی بدن شما را به هم بزند.

به همین دلیل اضافه کردن کمی نمک به غذا یا مصرف مکمل‌های مواد معدنی ممکن است به بدن شما کمک کند.

سعی کنید ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ میلی‌گرم سدیم، ۱۰۰۰ میلی‌گرم پتاسیوم و ۳۰۰ میلی‌گرم منیزیم به صورت روزانه مصرف کنید تا عوارض جانبی را به حداقل برسانید.

بسیار مهم است برای شروع به اندازه‌ای که سیر می‌شوید غذا بخورید و در کالری شماری زیاده‌روی نکنید.

این رژیم معمولا بدون محدود کردن میزان مصرف کالری باعث لاغری می‌شود.

جمع‌بندی:

بسیاری از عوارض جانبی شروع رژیم کتوژنیک را می‌توان از بین برد.

سخت نگرفتن در رژیم و مصرف مکمل‌های مواد معدنی (Mineral Supplements) می‌توانند به شما کمک کند.

مکمل‌های غذایی برای رژیم غذایی کتوژنیک

با این که شما نیازی به مکمل غذایی ندارید، بعضی از آن‌ها ممکن است مفید باشند.

• روغن MCT: روغن‌هایی که تری‌گلیسرید با زنجیره متوسط دارند (Medium-chain triglyceride).
• می‌توانید این روغن‌ها را به غذاهای خود اضافه کنید تا انرژی شما را بیشتر و به افزایش میزان کتون‌ها کمک کنند.
•  روغن نارگیل یکی از منابع عالی MCT است.
• مواد معدنی: برای متعادل کردن میزان املاح و آب بدن، می‌توانید مقداری نمک یا مواد معدنی دیگر به غذای خود اضافه کنید.
• کافئین: برای افزایش انرژی و چربی سوزی می‌توانید از نوشیدنی ‌های دارای کافئین استفاده کنید.
• کراتین: کراتین منشا تولید انرژی در عضله است و مکمل‌های کراتین می‌توانند به خوبی به کسانی که در کنار رژیم کتوژنیک ورزش هم می‌کنند، کمک کنند.
• پروتئین وی (Whey): نوعی مکمل غذایی که می‌توان برای افزایش دریافت پروتئین روزانه از آن در تهیه شیک‌ها یا داخل ماست استفاده کرد.

جمع‌بندی:

برخی مکمل‌های غذایی مثل روغن‌های تری‌گلیسرید با زنجیره متوسط و مواد معدنی می‌توانند در رژیم کتوژنیک فواید زیادی برای سلامتی داشته باشند.

آیا می‌توان دوباره به رژیم کربوهیدرات برگشت؟

پاسخ این سوال بله است. البته مهم است که ابتدا میزان دریافت کربوهیدرات را بسیار کم نگه دارید. پس از گذشت دو تا سه ماه می‌توانید دوباره مثل قبل کربوهیدرات بخورید.

چگونه با تغذیه سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنیم

 

مصرف غذاهای تقویت کننده سیستم ایمنی بدن یک عادت بسیار مفید است.

اگر به دنبال کشف راه‌های تقویت سیستم ایمنی بدن انسان هستید قدم اول سر زدن به میوه فروشی محل است.

پس برای تقویت سیستم ایمنی بدن خود و جلوگیری از بیماری‌های مختلف، از همین امروز این ۱۵ خوراکی را در برنامه غذایی خود بگنجانید.

۱. مرکبات

اکثر افراد به محض این که سرما می‌خورند به سراغ ویتامین C (ویتامین ث) می‌روند.

ویتامین C سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

عقیده بر این است که ویتامین C باعث افزایش تولید گلبول‌های سفید خون می‌شود.

گلبول سفید کلید مبارزه با عفونت در بدن است.

در ادامه می‌توانید فهرستی از پرطرفدارترین مرکبات را مشاهده کنید.

• گریپ‌فروت
• پرتقال
• نارنگی
• لیمو شیرین
• لیمو ترش
• نارنگی یافا

به دلیل این‌که بدن ما توانایی تولید و ذخیره ویتامین C را ندارد، ما به طور روزانه به مصرف میوه‌ها و سبزیجات دارای ویتامین C احتیاج داریم.

تقریبا تمام مرکبات دارای میزان زیادی ویتامین C هستند.

با این همه تنوع در مرکبات، کار سختی نیست که هر روز کمی آب لیمو به غذا اضافه کنیم یا چند پر پرتقال بخوریم.

۲. فلفل دلمه‌ای قرمز

اگر فکر می‌کنید مرکبات بیشترین میزان ویتامین C را بین تمام میوه‌ها و سبزیجات دارند، اشتباه می‌کنید.

هر گرم فلفل دلمه‌ای قرمز، دو برابر هر گرم مرکبات ویتامین C دارد.

فلفل دلمه‌ای قرمز همچنین از منابع غنی بتاکاروتن (پیش‌ساز ویتامین A) است.

ویتامین C علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند به سلامت پوست هم کمک کند.

بتاکاروتن برای سلامت پوست و چشم‌ها مفید است.

۳. کلم بروکلی

کلم بروکلی سرشار از انواع ویتامین‌ و مواد معدنی است.

ویتامین A، ویتامین C و ویتامین E به همراه میزان زیادی آنتی‌اکسیدان و فیبر، بروکلی را به یکی از سالم‌ترین سبزیجاتی تبدیل کرده است که می‌توانید به برنامه غذایی خود اضافه کنید.

برای حفظ خواص بروکلی بهتر است این سبزی تا جای ممکن کم پخته شود؛ چه بهتر که آن را به صورت خام مصرف کنید.

۴. سیر

سیر تقریبا در غذاهای اکثر نقاط جهان استفاده می‌شود.

سیر غذا را مزه‌دار می‌کند و برای سلامتی لازم است.

تمدن‌های اولیه به خواص سیر در مبارزه با عفونت پی برده بودند.

بر اساس تحقیقات، سیر همچنین فشار خون را پایین می‌آورد و روند سخت شدن جداره‌ی عروق را کند می‌کند.

به نظر می‌رسد خواص سیر برای تقویت سیستم ایمنی بدن ناشی از داشتن مقادیر زیادی ترکیبات حاوی گوگرد مانند آلیسین (Allicin) باشد.

۵. زنجبیل

زنجبیل یا زنجفیل یکی دیگر از گیاهانی است که خیلی از افراد هنگام سرماخوردگی و آنفولانزا به سراغ آن می‌روند.

زنجبیل می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند و با این کار باعث کاهش گلودرد و دیگر علائم التهابی بیماری شود.

زنجبیل همچنین می‌تواند به کاهش تهوع و استفراغ کمک کند.

با این که از زنجبیل در بسیاری از شیرینی‌ها استفاده می‌شود، این گیاه طعم تندی دارد که به دلیل وجود ترکیبی به نام جینجرول (Gingerol) است؛ این ماده از نظر شیمیایی هم‌خانواده‌ی ماده موثر فلفل تند یعنی کپسایسین (Capsaicin) محسوب می‌شود. بر اساس تحقیقاتی که روی حیوانات انجام شده است، این گیاه می‌تواند به کاهش دردهای مزمن و همچنینن کاهش کلسترول کمک کند.

۶. اسفناج

اسفناج به این دلیل در این لیست قرار گرفته است که نه‌تنها میزان زیادی ویتامین C دارد، بلکه سرشار از آنتی‌اکسیدان و مواد معدنی است که می‌توانند قدرت مبارزه با عفونت را در سیستم ایمنی بدن تقویت کنند.

مانند بروکلی، بهتر است اسفناج هم با کمترین میزان پخت یا به صورت خام مصرف شود.

مواد غذایی مفید اسفناج در اثر پخت طولانی از بین می‌روند.

البته مقدار کمی پخت، ویتامین A موجود در اسفناج را افزایش می‌دهد و کمک می‌کند مواد غذایی مفید دیگر آن نیز از اگزالیک اسید جدا شوند.

۷. ماست

ماست‌هایی مانند ماست یونانی و ماست کفیر، سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند تا با بیماری‌ها مبارزه کند.

همیشه سعی کنید ماست را ساده و به تنهایی مصرف کنید.

بهتر است به جای مصرف ماست‌های طعم‌دار کارخانه‌ای، خودتان ماست را با استفاده از میوه‌ها و سبزیجات تازه طعم‌دار کنید.

ماست همچنین می‌تواند منبع خوبی برای ویتامین D باشد.

برای این منظور ماستی را انتخاب کنید که عبارت «غنی شده با ویتامین D» روی برچسب آن نوشته شده است.

ویتامین D به تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند و می‌تواند با تقویت سیستم ایمنی بدن از شما در برابر بیماری‌های مختلف محافظت کند.

۸. بادام

وقتی قرار به مبارزه و جلوگیری از سرماخوردگی باشد، ویتامین E بعد از ویتامین C قرار می‌گیرد.

ویتامین E کلید سیستم ایمنی سالم است.

این ویتامین جزو ویتامین‌های قابل حل در چربی است؛ به این معنی که برای جذب نیاز به چربی دارد.

مغزهایی مانند بادام شیرین، سرشار از ویتامین و چربی‌های مفید هستند.

نصف فنجان بادام شیرین، برابر با ۴۶ عدد بادام کامل، تقریبا ۱۰۰ درصد نیاز روزانه بدن به ویتامین E را برآورده می‌کند.

بیشتر بخوانید: خواص شیر بادام که آن را تبدیل به یک خوراکی مفید می‌کند

۹. زردچوبه

ممکن است زردچوبه را به عنوان ترکیب اصلی بسیاری از ادویه‌ها بشناسید.

اما این ماده سال‌هاست که به عنوان یک ضدالتهاب قوی برای درمان رماتیسم مفصلی (Arthritis Rheumatoid) و آرتروز مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین تحقیقات نشان داده است میزان مناسبی از کورکمین که ماده اصلی موجود در ترکیبات زردچوبه است، می‌تواند آسیب عضلات بر اثر ورزش را ترمیم کند.

۱۰. چای سبز

چای سیاه و چای سبز هر دو فلاونوید (Flavonoid) دارند که نوعی آنتی‌اکسیدان است.

علاوه بر این چای سبز مقادیری زیادی اپی‌گالوکتشین گالات (epigallocatechin gallate) یا EGCG دارد که یک آنتی‌اکسیدان قوی دیگر است.

EGCG باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌‌شود.

عملیات تخمیر در تولید چای سیاه میزان زیادی از EGCG را از بین می‌برد.

در حالی که چای سبز به دلیل عبور نکردن از مراحل تخمیر، EGCG خود را حفظ می‌کند.

چای سبز همچنین منبع خوبی برای یک اسید آمینه به نام L-theanine است که می‌تواند به تولید ترکیبات موثر برای مبارزه با میکروب‌ها در سلول‌های لنفوسیت تی کمک کند.

۱۱. پاپایا

پاپایا یکی دیگر از میوه‌های سرشار از ویتامین C است.

یک عدد میوه پاپایا برابر با ۲۲۴ درصد از نیاز روزانه بدن ما ویتامین C دارد.

این میوه همچنین حاوی گروهی از آنزیم‌های هضم به نام «پاپاین» است که خواص ضد التهابی دارند.

میوه پاپایا میزان مطلوبی پتاسیم، انواع ویتامین B و فولات دارد که هر کدام برای سلامت کلی بدن بسیار مفید هستند.

۱۲. کیوی

میوه کیوی هم مانند پاپایا، به طور طبیعی میزان زیادی ترکیبات مفید شامل فولات، پتاسیم، ویتامین K و ویتامین C دارد.

ویتامین C موجود در کیوی سلول‌های سفید را تقویت می‌کند تا با هرگونه عفونت مبارزه کنند، درحالی که دیگر ترکیبات مفید کیوی، در حفظ عملکرد صحیح سایر بخش‌های بدن موثرند.

۱۳. ماکیان

وقتی مریض هستید، سوپ مرغ تنها نقش یک غذای رژیمی با تاثیر تلقینی را ندارد. گوشت ماکیان نه تنها به بهبود علائم سرماخوردگی کمک می‌کند، بلکه همچنین می‌تواند در جلوگیری از بیماری هم موثر باشد. ماکیان مانند مرغ و بوقلمون سرشار از ویتامین B6 هستند. حدود ۸۵ گرم گوشت بوقلمون یا مرغ برای تامین ۴۰ تا ۵۰ درصد از نیاز روزانه‌ی بدن شما به ویتامین B6 کافی است.

ویتامین B6 نقش مهمی در بسیاری از واکنش‌های شیمیایی بدن ما دارد. این ویتامین همچنین برای تشکیل سلول‌های قرمز خون جدید و سالم بسیار مهم است. آب گوشت یا سوپی که با پختن استخوان مرغ تهیه می‌شود، حاوی ژلاتین، کندروایتین و مواد مفید دیگری است که برای التیام دستگاه گوارش و تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مفیدند.

۱۴. تخم آفتاب‌گردان

 

مغز تخم آفتاب‌گردان سرشار از مواد مغذی شامل فسفر، منیزیم و ویتامین B6 است. این دانه‌ها همچنین به طرز شگفت‌انگیزی از ویتامین E سرشارند و می‌توانند تا ۸۲ درصد از نیاز روزانه بدن ما را تنها با مصرف یک چهارم فنجان در روز تامین کنند.

ویتامین E یک آنتی‌اکسیدان قدرتمند و در فرایند تنظیم عملکرد سیستم ایمنی بدن مهم است. آووکادو و سبزیجاتی با برگ‌های سبز تیره از جمله دیگر خوراکی‌هایی هستند که میزان زیادی ویتامین E دارند.

۱۵. میگو

میگو از جمله غذاهای دریایی است که حاوی مقدار زیادی زینک (روی) است. در بسیاری از مواقع زینک به اندازه دیگر ویتامین‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد اما برای تقویت سیستم ایمنی بدن به آن احتیاج داریم. البته به یاد داشته باشید که شما بیش‌تر از میزان توصیه شده در روز به زینک احتیاج ندارید. برای آقایان و خانم‌های بالغ به ترتیب ۱۱ و ۸ میلی‌گرم زینک در روز توصیه شده است. مصرف بیش از حد زینک باعث مختل شدن سیستم ایمنی بدن می‌شود.

قلم زیبایی پوست چیست؟

امروزه یکی از مهمترین مشکلات پوستی که مردم را آزار میدهد وجود برخی دانه های نامتعارف بر روی پوست است. دانه هایی نظیر خال، کک و مک، زگیل، لکه های پوستی، رنگدانه و … . قلم زیبایی پوست یکی از جدیدترین دستگاه های دنیا برای از بین بردن این قبیل مشکلات پوستی است.

ویژگی ها

قلم زیبایی پوست (بیوتی پن) ۹ قدرته دیجیتالی، دستگاه پرتابل دستی است، شگفت انگیز ترین دستگاه دنیا برای برداشتن  تتو،خال، کک‌ومک، زگیل و ضایعات پوستی. تکنولوژی بروز، میکروکنترلر داخلی، برداشتن خال بدون آسیب رساندن به پوست و بدون خونریزی، بکارگیری آسان و قابل حمل بودن از جمله ویژگی‌های قلم زیبایی پوست است.

قلم زیبایی پوست چگونه ضایعات پوستی را از بین میبرد؟

قلم زیبایی پوست با استفاده از فن‌آوری یون‌های مثبت، از بین بردن کک‌ها، لکه‌های پیری و خال‌های تخت را بدون خونریزی وبا سرعت  انجام می‌دهد.

قلم زیبایی پوست کاملا ایمن است و به هیچ عنوان عوارضی مانند داروها و کرم های زیبایی را ندارد.

دارای ۹ درجه قدرت برای درمان‌های متنوع و پوست‌های مختلف است.

درجه ضعیف، از بین بردن کک‌ومک و درجه قوی،  برداشتن خال را ممکن می‌کند.

زمانی که خال‌برداری انجام می‌دهید به اندازه خال بسیار دقت کنید.

بعضی از خال ها به داخل سطح پوست رشد می‌کنند و ریشه دارند وبهتر است که از سری سوزن برای از بین بردن ریشه اقدام کنید و آن را به صورت مربع انجام دهید.

بعد از انجام هر مرحله از درمان تا ۲۴ ساعت از آفتاب و شستشو پرهیز شود.

سوختگی ایجاد شده بعد از درمان نباید کنده شود و فواصل درمانی آن ۳۰ روز در نظر گرفته شود.

آیا قلم زیبایی پوست برای از بین بردن تتو مناسب است؟

هم اکنون سالن داران بسیاری هستند که از روش تتو برای زیبایی ابرو بهره میگیرند، ولی بعضی وقتها گذشت زمان باعث میشود که نیاز به تتوی مجدد با شکل و شمایل جدید در چهره داشته باشد ، لذا حذف تتوی قدیمی یک روش بسیار هزینه بر و زمان بر برای مصرف کننده تتو ابرو بود که با ورود محصولاتی همچون قلم زیبایی پوست دیجتالی، با سه تا چهار جلسه با کاربری بسیار ساده این مشکل پر دردسر و پر هزینه را برای همیشه حل و ساده نموده است. قلم زیبایی پوست از جمله قدرتمندترین دستگاه های بازار در دنیاست که با توجه به اندازه نسبتا کوچک آن قدرت بسیار بالایی داشته و به راحتی ، خال ، کک و مک، جوش قدیمی ، گوشت اضافه و اسکار صورت رو حذف میکند و برای حذف تتو نیز بسیار کارایی فوق العاده ای دارد.

امروزه بسیاری از مردم برای تغییر شکل و خوش فرم کردن ابروها به تتو کردن آنها متوسل می شوند ولی گاهی بعد از گذشت مدتی از تتو کردن، امکان دارد از فرم آن خسته و بخواهند آن را تغییر دهند.

در این هنگام استفاده از دستگاهی مانند بیوتی پن که بتواند تتو را پاک کند بسیار موثر واقع میشود.

نحوه از بین بردن تتو با استفاده از این دستگاه:

خالکوبی دارای سطح وسیعی است بنابراین بهتر است از سوزن درشت برای از بین بردن آن استفاده کرد.

روش از بین بردن تتو تقریبا مشابه با از بین بردن دانه های سیاه است.

اما زمان انجام آن ممکن است طولانی تر باشد.

درمان نواحی بزرگ(بیش از ۳ سانتی متر) باید طی دفعات مختلف انجام شود.

آنرا با یکبار استفاده از بین نبرید.

ضمنا پس از استفاده از عفونت به وسیله باکتریها جلوگیری کنید.

اگر بر حسب تصادف عفونتی به وجود آمد باید فورا در بیمارستان آنرا درمان کنید.

شما می توانید هم اکنون با خرید این محصول شگفت انگیز از فروشگاه اینترنتی ژیناکالا از ارسال رایگان این محصول بهره برده و این محصول را با قیمت شگفت انگیز از ما خریداری کنید.

برداشتن خال

خال چیست ؟ انواع خال ؟ خارش خال ؟ خال سرطانی ؟ خال دیسپلاستیک ؟ درمان خال صورت ؟ برداشتن خال

برداشتن خال

مطمئنا همه ما خال هایی داریم که عاشق شان هستیم و معتقد هستیم زیبایی ما را چند برابر کرده است

اما برخی خال ها موجب عصبانیت و انزجار ما می شوند.

در این مطلب روی صحبت ما با خال هایی است که شما چشم دیدنش را هم ندارید.

شما با گذاشتن ۵ تا ۶ ساعت، پنبه آغشته به سرکه سیب به روی خال می توانید کم کم شر این خال ها را کم کنید.

خال, خال چیست, درمان خال, انواع خال, خارش خال, خال سرطانی, خال دیسپلاستیک, درمان خال صورت, برداشتن خال, خال بدخیم

مرهم سیاه را نیز می توانید به روی خال بگذارید و آن را با چسب زخمی بپوشانید و هر ۱۲ ساعت آن را تمدید کنید و شاهد کم رنگ شدن و در نهایت از بین رفتن خال ها باشید.

پودر جوش شیرین و روغن کرچک نیز کمک بزرگی به شما در این راه می کند، پس روی کمک آن ها حساب کنید.

شما می توانید پس از آن که موزی را میل کردید،پوست آن را به وسیله باند به روی خال تا ۱۲ ساعت نگه دارید و با خال های آزار دهنده خداحافظی کنید.

خال چیست؟ برداشتن خال

خال، ضایعه ای کوچک و تیره رنگ می باشد که می تواند روی پوست قسمت های مختلف بدن ظاهر گردد.

خال ها، مجموعه ای از ملانوسیت ها می باشند که در تعیین رنگدانه های پوست موثرند.

آنها می توانند به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید، عوامل ارثی و ژنتیک، تغییرات هورمونی بدن مانند دوره بلوغ و یابارداری شکل گیرند.

تعداد خال ها نیز از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما به طور متوسط افراد بالغ با میزان ملانوسیت کم، دارای ۱۰ تا ۴۰ خال در انواع، اشکال، رنگ و اندازه های متفاوتی می باشند

خال عادی

این خال ها بین ۶-۵ میلی متر قطر دارند و دارای لبه هایی واضح، سطح هموار و کمی گنبدی و رنگدانه های ثابت می باشند.

خال های عادی با قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید، پتانسیل تبدیل به سرطان پوست را دارند، اما به ندرت این اتفاق رخ می دهد.

خال های غیرعادی چه ویژگی هایی دارند؟ برداشتن خال

خال های غیرعادی، خال هایی به شمار می روند که علائم نامنظمی دارند.

مرزهایی غیر دقیق و نامشخص، دارای رنگ های متنوع، اندازه های غیر معمول و قسمت های مسطح و غیر مسطح در کنار یکدیگر می باشند.

این خال ها، جز خال هایی به شمار می روند که بیشتر در معرض ریسک سرطان قرار می گیرند، اما خوشبختانه اغلب آنها سرطان هایی خوش خیم می باشند.

بنابراین چک کردن منظم خال ها توسط پزشک می تواند از احتمال ابتلا به بیماری هایی چون سرطان پوستی جلوگیری کند.

خال مادرزادی چیست؟ برداشتن خال

خال های مادرزادی یا ارثی، اصطلاحا به خال هایی گفته می شود که با تولد فرد روی بدن قرار دارد.

این خال ها که توسط سلول های ملانوسیتی در لایه میانی پوست یا اپیدرم در لایه بیرونی پوست و یا هر دو سلول به وجود می آیند، می توانند در اندازه های مختلفی باشند.

خال های مادرزادی نیز پتانسیل ابتلا به ملانوم را در مراحل بعدی زندگی دارند.

بنابراین می بایست مرتبا در دوران نوجوانی و بزرگسالی آنها را توسط پزشک متخصص بررسی نمود.

خال هایی که به مرور ظاهر می شوند

این گونه خال ها در ابتدا وجود نداشته اند و اغلب در دوران کودکی، نوجوانی و گاهی در بزرگسالی ظاهر می شود.

اکثر این خال ها خوش خیم هستند و هیچ گونه خطری ندارند، اما گاهی اوقات آنها نیز می توانند با رسیدن به سن بلوغ، به خال های سرطانی تبدیل شوند.

اینگونه خال ها، شایع ترین نوع خال است که معمولا از طریق قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید ایجاد می شود.

چگونه بفهمیم که خال هایمان بی خطر است؟

خال هایی که اصطلاحا خال های “ایمن” تلقی می شوند و یا به عبارتی در معرض خطر ابتلا به سرطان نمی باشند، اکثرا شبیه به خال های “عادی” بوده و دارای چند ویژگی مشترک می باشند.

گوشه های تمیز و مرتبی دارند.

شکل صاف یا گنبدی مانند دارند.

انواع خال

خال دیسپلاستیک:

در حدود ۲%-۳% از جوانان به خال دیسپلاستیک مبتلا هستند.

خال های دیسپلاستیک معمولا روی تنه دیده می شوند. گاهی نزدیک به ۱۰۰ خال در پوست بیمار مشاهده می شود.

این خال ها از نوع خال های مرکب هستند، قطری بیش از ۵ مبلبمتر داشته و دارای حاشیه نامنظم هستند.

رنگ خال یکنواخت نبوده و ممکن است التهاب و خارش هم داشته باشد.

خال پیوستگاهی:

این نوع خال بیشتر در دوران کودکی دیده می شود.

خال ها ی پیوستگاهی سطح صاف یا اندکی برجسته دارند،به شکل گرد یا بیضی ، متقارن و در اندازه ۱میلیمتر تا ۱ سلنتی متردیده می شوند .

رنگ خال ها از قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره و حتی سیاه متغیر است.

خال های پیوستگاهی در تمام نواحی بدن می توانند وجود داشته باشند.

اکثر خال های کف دست و پا و ناحیه تناسلی از این نوع هستند.

ممکن است خال های پیوستگاهی در بزرگسالی به خال مرکب تبدیل شوند.

خال مرکب:

خال مرکب، برجسته بوده و ظاهر آن دایره‌ای یا بیضی و متقارن است.

عموما به رنگ قهوه‌ای روشن یا تیره است. عموما سطحی کاملا صاف یا اندکی ناصاف دارد.

این خال‌ها در دوران بلوغ و یا در زمان بارداری رشد کرده و بزرگ‌تر و پررنگ‌تر می‌شوند.

مشاهده شده که این خال‌ها بر روی موی زبر و تیره پدید می‌آید. بروز خال مرکب در بدن رایج‌تر است.

خال داخل درمی:

خال های داخل درمی یکی دیگر از انواع خال است که ظاهری برجسته و گنبدی شکل کروی و نرم دارند.

این نوع خال هم رنگ پوست یا اندکی متمایل به رنگ قهوه‌ای است.

در سنین بالا بروز این نوع خال شایع است.

امکان دارد روی خال چند تار مو دیده شود. ناصاف و گاهی مانند زگیل است.

خال با هاله ی سفید:

خال هاله‌دار این نوع خال حاشیه ای از پوست سفید به پهنای ۲۵ میلی‌متر در اطراف دارد و بیشتر در سنین بلوغ دیده می‌شود.

شایع‌ترین محل این نوع خال در پشت است.

این احتمال وجود دارد که چندین خال در محل ایجاد شود.

اما به مرور خال مرکزی تحلیل می‌رود و ممکن است تنها هاله سفید باقی بماند.

خال آبی:

خال آبی، یکی دیگر از انواع خال است که در عمق درم، ملانوسیت‌ها وجود دارد.

علت آبی بودن خال نیز همین است. شباهت خال آبی به ملانوم بدخیم به دلیل تیرگی رنگ آن است.

خال آبی ظاهری برجسته و کوچک دارد. رنگ آن آبی یا آبی متمایل به سیاه است.

غالبا قطر خال کمتر از ۱ سانتی متراست. بروز این نوع خال در پشت دست و پا و صورت شایع‎تر است.

در محل‌های مذکور وجود خال بدخیم نیست اما خال آبی بزرگ در قسمت پشت خطر بدخیمی دارد.

در صورتی که از نظر زیبایی مسئله ساز باشد می‌توان آن را به وسیله جراحی خارج کرد.

خال اسپیتز:

خال اسپیتز در هر سن و سالی بروز می‎کند اما در کودکی شایع‌تر است.

رنگدانه ملانین آن کم و عروقش زیاد است. شباهت زیادی به ضایعه عروقی دارد.

اسپیتز خوش خیم است اما در تست بافت شناختی به ملانوم بدخیم شبیه است.

خال اسپیلوس:

این نوع خال به شکل ضایعات کنار هم که اندازه آن از چند میلی‎متر تا چند سانتی‎متر متغیر است، دیده می‎شود.

پوست این ضایعات به رنگ طبیعی یا تیره‌تر از معمول است.

در چند مورد ایجاد ملانوم بدخیم روی این خال‌ها دیده شده است. بهتر است در صورت بروز این نوع خال، آن را بردارید.

خال بکر:

این نوع خال در دوران بلوغ و بیشتر در آقایان ایجاد می‎شود.

ظاهر آن به شکل لکه قهوه‌ای رنگ به اندازه یک کف دست است.

و اکثرا بر روی شانه و بازو یا جلوی قفسه سینه ایجاد می‎شود.

گاهی پس از یکی دو سال موهای خشن روی خال رشد می‎کند.

خال مادرزادی:

خال مادرزادی در حدود ۱% از نوزادان دیده می‎شود.

این خال‎ها اثر منفی بر زیبایی نوزاد دارند. در اندازه‌های کوچک، متوسط و بزرگ دیده می‌شوند.

خال های بزرگ، بیش از ۲۰ سانتی متر قطر دارند و گاهی آن قدر بزرگ هستند که بخشی از بدن یا اندام نوزاد را می‌پوشانند.

با توجه به اندازه خال باید اقدامی مناسب صورت گیرد.

در ۴ تا ۶ درصد نوزادان خطر ایجاد سرطان بدخیم پوست یعنی ملانوم وجود دارد.

گاهی خال‌های مادر زادی در بدو تولد بسیار کمرنگ است و به همین دلیل زیاد مورد توجه نیست.

در دوران بلوغ این خال‌ها تیره‌تر شده و موهای خشن روی آن‌ها رشد می‌کند.

خال ملانوسیتی:

ممکن است خالها بدلیل افزایش و تجمع سلولهای رنگدانه ساز ایجاد شوند که به آنها خال ملانوسیتی میگویند که اگر از بدو تولد باشد مادرزادی و اگر بعدا ایجاد شود اکتسابی است.

خال عروقی:

گاهی هم خالها از تکثیر و افزایش لایه داخل رگها به وجود میآیند که به آنها خالهای عروقی گفته میشود.

خال عروقی بصورت لکه های قرمزرنگی در صورت و بدن دیده میشوند و بیشتر مردم آنها را با عنوان ماه گرفتگی میشناسند.

خال مویی:

برخی اوقات هم خالها بدلیل افزایش پیاز مو ایجاد میشوند که به خالهای مویی معروف هستند.

خال غدد سبابه:

افزایش غدد چربیساز هم میتواند باعث ایجاد خالهای غدد سباسه شود.

مهمترین عامل تعیین کننده تعداد خال افراد در سنین مختلف ، زمینه ژنتیکی، سابقه مصرف داروها بخصوص شیمی درمانی وسوختگی است.

ژنتیک افراد مشخص میکند هر فردی به چه شکلی، چه زمانی و در کدام قسمت از پوستش خال داشته باشد.

خارش خال

اغلب خال‎ها سرطانی نیستند.

آنهایی که سرطانی هستند، شامل مواردی که پیش از اوایل بزرگسالی در سطح بدن ایجاد می‎شوند، کاملاً متفاوت از دیگر خال‌ها به نظر می‎رسند.

علل مختلفی می‎تواند سبب تقویت وجود و بروز خال خارش‎دار شود.

خال خارش‎دار ممکن است مرتبط به استفاده از فرآورده‌های جدید مثل لباس، مواد شوینده، لوسیون‎ها یا صابون‎ها باشد.

یا این احتمال وجود دارد که خارش خال بر اثر تماس با یک مادۀ شیمیایی محرک بروز نماید.

حتی در مواقعی که فرد به علت بروز خارش در خال خود آگاهی دارد موضوع باید با پزشک مورد مشورت قرار گیرد.

اگرچه مورد نادری است اما خال دچار خارش می‎تواند نشانه‎ای از سرطان باشد.

خال سرطانی

خال های سالم و خال های سرطانی مشخصه های مختلفی دارند و علائم خال های سرطانی بر روی پوست اگر با خارش درد و خونریزی همراه شوند و به مرور زمان تغییر شکل دهند خطرناک خواهند بود

خال ها از نشانه های اولیه سرطان پوست هستند که مرگبار می باشند

اما اگر این عارضه سریع تشخیص داده شود ممکن است خیلی زود درمان شود بنابر این با معاینه منظم توسط خود شخص و مراجعه به پزشک می توان از عوارض بعدی ان ها پیشگیری کرد.

علائم خال های سرطانی

خلیل صداقت پیشه متخصص پوست و مو گفت:

ضایعات ناشی از اشعه ماوراء بنفشی از اصلی ترین عوامل ایجاد سرطان پوست است.

وی درباره زخم های پیش سرطانی ناشی از تابش نور خورشید بیان کرد:

بر اثر تابش اشعه ماوراء بنفش ضایعات قهوه ای رنگ، زبر و متعدد بر روی پوست پیشانی و سر ایجاد می شود که در صورت قرار گرفتن مستمردر مجاورت آفتاب زمینه و استعداد بدخیم شدن آن به شدت افزایش پیدا می کند.

صداقت پیشه تصریح کرد:

در صورت ایجاد ضایعات ناشی از تابش آفتاب بر پوست توصیه می شود که افراد هرچه سریع تر برای رفع آن اقدام و با دوری از تابش خورشید از بدخیم شدن آن پیشگیری کنند.

این متخصص پوست و مو با تاکید بر اینکه افراد دارای پوست روشن در برابر ایجاد ضایعات خورشیدی آسیب پذیر تر هستند، افزود:

مدت زمانی که فرد مستقیم در معرض نورآفتاب قرار می گیرد، رابطه مستقیم با ایجاد ضایعات بدخیم دارد و در کسانی که در مناطقی زندگی می کنند که کمتر در معرض نور آفتاب هستند،این ضایعات کمتر مشاهده می شود.

علائم خال های سرطانی و تفاوت آن ها با خال های سالم

وی با بیان اینکه داشتن زمینه ژنتیکی در ایجاد سرطان پوست تاثیر چشمگیری دارد، اظهار کرد:

قرار گرفتن خال در معرض آفتاب همچنین ایجاد سایش روی آن می تواند زمینه ایجاد سرطان را در آن فراهم کند.

صداقت پیشه تصریح کرد:

خال های مادرزادی نسبت به سایر خال ها که در طول حیات به وجود می آیند استعداد بیشتری برای سرطانی شدن دارند که ترشح، خونریزی، تغییر رنگ و نامنظم شدن حاشیه خال از علائم مشکوک بودن آن به سرطان است.

وی با تاکید بر اینکه بی توجهی به بهداشت زخم های پوست منجر به عفونت های پوستی و ورود میکروب ها به سطح پوست می شود، افزود:

دوری از نور خورشید، استفاده از ضد آفتاب، کلاه و شستشوی پوست به وسیله صابون های مناسب برای سلامت پوست و پیشگیری از سرطان توصیه می شود.

شایع‌ترین نشانه‌های ابتدایی خال سرطانی ، یعنی آنچه بیمار به چشم می‌بیند، عبارت‌اند از:

– خال پوستی در حال رشد

– خال پوستی با ظاهر غیرطبیعی یا خالی که شبیه به هیچ یک از خال‌های دیگر روی پوست نیست و می‌توان آن را از حیث متفاوت و زشت بودن در میان بقیه به جوجه اردک زشت تشبیه کرد.

– یک دست نبودن خال: شکل عجیب یا کناره ناشمخص یا ناصاف داشتن و به رنگ‌های گوناگون بودن

خال سرطانی در مراحل اولیه با هیچ علامتی همراه نیست و بیمار مورد خاصی را احساس نمی‌کند.

بااین حال خال سرطانی گاهی با علائم زیر همراه است:

• – خارش
• – خونریزی
• – درد

نشانه های زیر می تواند علائم خال های سرطانی باشد:

تغییر رنگ خال

نخستین نشانه از یک خال بالقوه سرطانی تغییر چشمگیر در رنگ آن است.

به عنوان مثال، خال هایی که تیره بوده و اکنون تغییر رنگ داده اند و یا خال هایی با رنگ متناقض مانند قرمز، صورتی، سفید یا برنزه باید مورد توجه قرار بگیرند و با پزشک درباره شرایط آنها مشورت کرد.

رشد خال

خالی که دارای شرایطی با ثبات نیست – به عنوان مثال، در رنگ، شکل، ارتفاع، بافت سطحی – می تواند خطرناک یا ناسالم باشد و باید توسط یک پزشک معاینه شود.

مرز محو شده

خال های سالم دارای مرزی مشخص در اطراف لبه خارجی خود هستند.

با این وجود،ملانوما (یا خال سرطانی ) به طور معمول دارای لبه های خارجی محو شده یا نامنظم است.

هنگام لمس این خال ها لبه های آنها ممکن است برآمده و زبر احساس شود و امکان انتشار رنگ به بافت های اطراف وجود دارد.

درد

هر خالی که هنگام لمس موجب شکل گیری درد می شود باید به عنوان نمونه ای خطرناک در نظر گرفته شود، به ویژه اگر مایع یاخون از خال خارج شود.

در این شرایط بلافاصله به پزشک مراجعه کنید تا پوست معاینه شود.

مهمترین علائم خال های سرطانی بدخیم:

اندازه

خال های سالم از نظر پهنا بزرگتر از شش میلیمتر نمی شوند.

اگر دارای خالی با اندازه بزرگتر هستید یا خالی که اندازه آن در حال رشد است، به پزشک مراجعه کنید تا از سرطانی بودن یا نبودن آن اطمینان حاصل شود.

عدم تقارن

خال های سالم به طور معمول متقارن هستند یعنی اگر از وسط خم شوند، هر دو سمت روی هم قرار می گیرند.

اما خال های خطرناک به طور معمول نامتقارن هستند و باید بررسی بیشتری درباره آنها صورت بگیرد.

زخم هایی که بهبود نمی یابند

یک خال جدید یا زخمی که بدون در نظر گفتن مدت زمان سپری شده از ایجاد و اقدام های درمانی صورت گرفته بهبود نمی یابد ممکن است یک خطر سرطانی بالقوه باشد.

خونریزی و زخم پوستی

هر خالی که دارای سطحی ناصاف، خشن، خشک یا پوسته پوسته است باید مورد توجه قرار بگیرد، به ویژه اگر موجب خارش می شود یا حساس به لمس است.

هر خالی که خونریزی می کند یا زخم های پوسته مانند را ایجاد می کند، نیازمند توجه فوری است.

خال دیسپلاستیک

خال های دیسپلاستیک که در گذشته به آن خال آتیپیک اطلاق می گردید، همان خال های رنگدانه دار (ملانوسیتیک) هستند که نمای ظاهری و آسیب شناسی غیر طبیعی دارند.

بطور معمول خال های رنگدانه دار طبیعی (ملانوسیتیک) ظاهر یک دست، رنگ یکنواخت و حاشیه های منظم و صاف دارند ولی خال های دیسپلاستیک معمولا بزرگتر از خال های ملانوسیتی هستند و حاشیه های خال نامنظم تر بوده و رنگ خال نیز یکنواخت نیست.

ریسک ایجاد بدخیمی در این دسته خال ها خصوصا زمانی که بصورت متعدد هستند، بالاتر از خال های ملانوسیتی عادی می باشد و در اصل این خال ها حد فاصل بین خال های عادی ملانوسیتیک و ملانوم می باشند و بایستی مورد توجه ویژه قرار بگیرند.

خال دیسپلاستیک

چه زمانی بایستی از لحاظ بالینی به فکر وجود این نوع خال باشیم؟

• سایز خال بزگتر از ۵ میلی متر
• وجود لبه های نامنظم و ناواضح
• عدم تقارن در سطح خال (برجستگی و صاف بودن ناهمگون)
• وجود رنگ های متغیر در خال (صورتی، قهوه ای، سیاه)

این خال ها در هر جایی از بدن ممکن است ایجاد شوند ولی بطور عمده در نواحی در معرض تابش نور خورشید ایجاد میشوند مانند ناحیه پشت در کسانی که مدت طولانی حمام آفتاب می گیرند ولی در نواحی دیگر مانند باسن، پستان و روی پوست سر هم بروز می کنند.

بطور معمول ضایعات متعدد می باشند و افراد واجد خال دیسپلاستیک نسبت به افراد عادی، میزان خال های ملانوسیتیک بیشتری دارند.

بیماری در نژادهای با پوست و موی روشن و اروپای شمالی شایعتر می باشد.

خال های دیسپلاستیک ممکن است ارثی بوده و یا بدون سابقه خانوادگی بروز نماید.

نور آفتاب ممکن است نقشی در ایجاد یا تشدید خال داشته باشد ولی شرط لازم برای تشکیل آنها نمی باشد.

موارد فامیلی خال ممکن است از طریق اتوزومال غالب به ارث برسد.

عارضه اصلی این خال ها، احتمال ایجاد سرطان از نوع ملانوم (melanoma) می باشد که در افراد با سابقه فامیلی و ارثی خال دیسپلاستیک، این احتمال بالاتر می باشد.به دلیل متعدد بودن خال های دیسپلاستیک، این دسته از افراد بایستی خال های خود را بصورت منظم بررسی نمایند و توصیه به انجام عکس گرفتن سریالی از خال ها می شود و با مقایسه این عکس ها میتوان به تغییرات ایجاد شده احتمالی پی برد و در صورت ایجاد تغییر در ظاهر خال بایستی پزشک خود را مطلع نمایند و ضایعات مشکوک باید بطور کامل جراحی شده و بایستی آسیب شناسی از خال صورت پذیرد. تنها روش پیشگیری از ایجاد این خال ها و بدخیم شدنشان، محافظت از اشعه ماوراء بنفش خورشید و اجتناب از برنزه کردن پوست می باشد.

درمان خال صورت

برداشتن خال های صورت با استفاده از پوست موز

پوست موز حاوی آنزیم های طبیعی و اسیدهایی مانند اسید اسکولیک و اسید آسکوربیک است که به حذف خال های پوستی کمک می کند. یک تکه از پوست موز را از قسمت سفید رنگ داخل، روی خال قرار داده و آن را به کمک یک باند یا نوار چسب، ثابت کنید.

اجازه دهید کل شب پوست موز روی خال بماند. این روش را تا زمانی که خال ناپدید شود، تکرار کنید.

برداشتن خال های صورت با استفاده از روغن کندر برای از بین بردن خال

خواص موجود در روغن کندر باعث سفت شدن پوست اطراف خال، جذب روغن های اضافی و خشک شدن آن می شود.

این روغن موجب می شود خال به صورت یک زخم در آمده و به تدریج زخم بهبود یابد.

۱ الی ۲ قطره روغن کندر را روی خال زده و بگذارید تا خشک شود. این روش را ۳ تا ۴ بار در روز تکرار نمایید.

برداشتن خال های صورت با استفاده از روغن کتان

روغن بذر کتان برای بهبود بافت پوست، خلاص شدن از شر خال ها، لکه ها و کک و مک استفاده می شود.

این روغن حاوی اسیدهای چرب ضروری است که موجب بهبود زخم می گردد.

برای استفاده از این روش ۲ قطره از روغن کتان را با ۲ قطره عسل ترکیب کرده و روی خال بزنید.

بگذارید یک ساعت بماند و سپس با آب بشویید.

روزانه این روش را دو بار برای گرفتن نتیجه ای مناسب تکرار کنید.

برداشتن خال های صورت با استفاده از آلوئه ورا

آلوئه ورا یک عامل تسکین دهنده پوست است.

این گیاه حاوی پلی ساکارید ها، تانن ها، آنزیم ها، ویتامین ها و مواد معدنی است که سلامت طبیعی پوست را بر می گرداند.

برای استفاده از این روش ابتدا پوست قسمتی که خال روی آن قرار گرفته است را تمیز کنید.

آلوئه ورا را نصف کرده و ژل آن را خارج کنید. ژل را روی خال قرار دهید.

سپس آن را با استفاده از یک چسب یا باند نخی ببندید و اجازه دهید ۳ ساعت بماند. این روش را دوبار در روز تکرار کنید.

برداشتن خال های صورت با استفاده از سرکه سیب

سرکه سیب که یکی از بهترین روش های درمان خانگی بسیاری از امراض می باشد، در از بین بردن خال نیز موثر می باشد.

اسیدیته موجود در سرکه سیب موجب خشک شدن خال شده و آن را به صورت یک زخم تبدیل کرده و در نهایت ناپدید می کند.

برای استفاده از این روش، تکه ای پنبه را آغشته به سرکه سیب کرده و روی خال بگذارید.

با کمک باند یا نوار چسب آن را ثابت کنید. اجازه دهید ۶-۵ ساعت روی خال بماند.

سپس پوست را تمیز کرده و مجددا این روش را تکرار کنید.

برداشتن خال های صورت با استفاده از برگ گشنیز

برگ گشنیز دارای خواص جمع کنندگی می باشد.

زمانی که از این گیاه به صورت موضعی استفاده گردد، باعث گرم شدن پوست می شود.

این خاصیت باعث شده که خال سریعا جمع و کوچک و در نهایت از بین برود.

یک چهارم فنجان برگ گشنیز را به همراه مقدار کمی آب در مخلوط کن ریخته تا به صورت خمیر یکنواختی ایجاد شود. آن را روی خال زده و اجازه دهید ۱۰ دقیقه بماند. سپس با آب بشویید. این روش را روزانه به مدت دو هفته تکرار نمایید.

برداشتن خال های صورت با استفاده از روغن کرچک و جوش شیرین

روغن کرچک و جوش شیرین می توانند به طور طبیعی در از بین بردن خال ها موثر باشند.

جوش شیرین باعث خشک شدن خال شده، در حالی که روغن کرچک به فرآیند بهبود آن کمک می کند.

یک دوم قاشق چایخوری جوش شیرین را با سه قطره روغن کرچک مخلوط کرده و روی خال بزنید.

آن را با یک باند یا نوار چسب بپوشانید و با آن بخوابید. این روش را هر شب تکرار کنید.

برداشتن خال های صورت با گل کلم

گل کلم حاوی ویتامین C بالایی است که می تواند موجب خشک شدن خال و افتادن آن شود.

آب تکه ای کوچک از گل کلم تازه را گرفته و آن را روی محل خال مالش دهید.

حداقل ۳۰ دقیقه صبر کنید سپس با آب بشویید. این روش را چندین بار در روز تکرار کنید تا خال های شما ناپدید شود.

برداشتن خال

در مورد خال های بزرگ روش هایی وجود دارد که باعث محو کردن کامل خال نمی شود، ولی از نظر ظاهری وضعیت بهتری به وجود می آورد؛

مثل لایه برداری (پیلینگ)، درم ابرژن و لیزر که باعث کم رنگ تر شدن خال می شوند…

حقیقت این است که اکثریت خال ها و لکه های پوستی خوش خیم هستند و خطر ابتلا به سرطان پوست در آنها بسیار کم است.هر خالی که دارای یک یا چند نمای غیر معمول باشد، باید برداشته شود؛ مانند عدم تقارن ضایعه، نامنظم بودن حاشیه، یکنواخت نبودن رنگ خال و یا اندازه ی بیش از ۶میلیمتر.

برداشتن خال

خال هایی که در سنین بالا به رشد خود ادامه می دهند یا دچار تیرگی رنگ و تغییر شکل می شوند را باید برداشت.قبلا بعضی از پزشکان توصیه می کردند که خال هایی که در معرض اصطکاک یا تحریک مداوم هستند، مثل خال هایی که در ناحیه ریش آقایان هستند یا خال هایی که در ناحیه کمربند یا آرنج قرار دارند به علت اینکه احتمال بدخیم شدن را دارند باید برداشته شوند که امروزه چنین اعتقادی وجود ندارد.

بعضی خال ها بدمنظره و ناخوشایند هستند و بیمار از لحاظ زیبایی یا به اصرار اطرافیان جهت عمل جراحی خال صورت مراجعه می کنند که برداشتن خال در این موارد باید با دقت و رعایت اصول جراحی جهت باقی نماندن یا به حداقل رساندن خطر جوشگاه عمل انجام شود.هر لکه، خال یا ضایعه پوستی که به طور ناگهانی دچار تغییر در اندازه، شکل یا رنگ شود یا دچار خونریزی، خارش، درد یا زخم شود، بایستی توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.

چه خال هایی را می توان برداشت؟ برداشتن خال

خال هایی که دارای حاشیه نامنظم هستند.

خال هایی که دارای یک یا چند نمای غیرمعمول بوده مانند عدم تقارن ضایعه و یکنواخت بودن رنگ خال هستند.

خال هایی که اندازه آنها بیش از هفت میلی متر باشد.

خالهایی که با بالا رفتن سن به رشد خود ادامه میدهند یا دچار تیرگی و تغییر شکل میشوند.

کدام خال ها قابل برداشتن هستند؟ برداشتن خال

خال هایی که در معرض اصطکاک یا تحریک مداوم هستند مانند خال هایی در ناحیه ریش آقایان یا در ناحیه کمربند یا آرنج زیرا احتمال بدخیم شدن دارنددر برداشتن خال های بد منظره و ناخوشایند که از لحاظ زیبایی اصرار به عمل می کنند باید با دقت و رعایت اصول جراحی برای باقی نماندن یا به حداقل رسیدن خطر جوشگاه عمل انجام شود.

جراحی بهترین روش برداشتن خال

برای برداشت خال بهترین و استانداردترین روش ، جراحی است زیرا احتمال بازگشت خال با جراحی بسیار کم است.

البته در این روش بخیه با ایجاد اسکار و جوشگاه همراه است و برخی از پزشکان به علت نا زیبایی آن را بکر نمی برند ، در هر صورت پزشک برحسب اندازه و رنگ خال باید روش برداشتن آن را تعیین کند .

مثلا پزشکان ترجیح می دهند خال پررنگ و مودار را جراحی کنند و نسوزانند،

اما اگر اندازه خال در حد میلی متر و مسطح باشد با روش های دیگر مانند رادیوفرکوئنسی یا روش های مدرن سوزاندن می توان آن را برداشت و در این روش ها جوشگاه ایجاد نمی شود ، اما احتمال عود وجود دارد.

افراد نباید خال روی گردن یا سینه را بردارند زیرا گوشت اضافه در این نقاط ایجاد می شود و در کل برداشتن خال برخی نقاط بدن معادل جوشگاه بیشتر است.

خال ها را به هیچ وجه نباید لیزر کرد، زیرا لیزر سبب تغییر بافت آن می شود و اگر بعد از لیزر کردن خال عود کرده را جراحی نماییم و به پاتولوژی بفرستیم، ممکن است غیرطبیعی گزارش شود.